Karuna Munde News: करुणा मुंडे यांनी केलेला आरोप राजकीय आणि सामाजिक दृष्टिकोनातून खूपच गंभीर आहे. त्यांच्या मते, त्यांना प्रेमात अडकवून लग्न करण्यासाठी तब्बल दोन कोटी रुपयांची आर्थिक ऑफर देण्यात आली होती. ही ऑफर धनंजय मुंडे आणि त्यांच्या जवळच्या काही विश्वासू दलालांच्या मार्फत आली, असंही त्यांनी स्पष्ट केलं. हा प्रकार केवळ एक वैयक्तिक संबंधाचा मुद्दा न राहता त्यामागे संगठित प्रयत्न, आर्थिक व्यवहार आणि दबाव तंत्राचा वापर असल्याचं स्पष्ट होतं.
करुणा मुंडे यांनी फक्त आरोप करून थांबल्या नाहीत, तर त्या दलालांची नावंही घेतली, जे या व्यवहारात मध्यस्थी करत होते. यावरून हे दिसून येतं की, केवळ राजकीय किंवा सामाजिक प्रतिष्ठा नव्हे, तर महिलांच्या भावनांचाही सौदा करण्याचा प्रयत्न झाला होता. अशा प्रकारच्या प्रकरणांमुळे महिलांवरील दबाव, सामाजिक प्रतिष्ठेचा वापर, आणि आर्थिक आमिषांमुळे निर्माण होणारे तणाव समोर येतात.
Karuna Munde
या संपूर्ण प्रकरणात जर हे आरोप सिद्ध झाले, तर याला केवळ राजकीय वाद न मानता, महिला सन्मानाशी जोडलेलं गंभीर प्रकरण म्हणून पाहिलं जाईल. त्यामुळे या प्रकरणाचा खोलात जाऊन तपास होणे अत्यंत गरजेचे ठरत आहे.
करुणा मुंडे यांनी केलेल्या या वक्तव्यांनी राजकीय क्षेत्रात मोठी खळबळ उडवली आहे. त्यांच्या आरोपांनुसार, धनंजय मुंडे यांच्यासाठी कार्यरत असणारी राज घनवट, पुरुषोत्तम केंद्रे आणि तेजस ठक्कर ही व्यक्तींची “दलाल टीम” त्यांच्या खासगी आयुष्यात सक्रिय भूमिका बजावत होती.
करुणा मुंडेंच्या मते, या व्यक्तींनी कोणालातरी तिच्याशी लग्न करण्यासाठी २० कोटी रुपयांची ऑफर दिली होती. एवढंच नव्हे, तर हेच लोक धनंजय मुंडे यांना ‘मुली’ आणि ‘दारू’ पुरवत असल्याचा गंभीर आरोपही त्यांनी केला.
या विधानांमुळे संपूर्ण प्रकरण केवळ एका कौटुंबिक किंवा व्यक्तिगत वादापुरतं मर्यादित राहत नाही, तर एका मोठ्या राजकीय नेत्याच्या चारित्र्याबाबत गंभीर शंका उपस्थित करते. करुणा मुंडे यांचे हेही म्हणणं आहे की, २७ वर्षे त्यांनी धनंजय मुंडेंना मुलासारखं प्रेम आणि आधार दिला, मात्र आज त्याच व्यक्तीमुळे त्यांना रस्त्यावर यावं लागलं आहे.
त्यांच्या मते, या दलाल मंडळींमुळेच धनंजय मुंडे यांच्यावर एवढे प्रश्नचिन्ह निर्माण झाले आहेत की त्यांना आता “घरात बसण्याची वेळ” आली आहे. एवढं प्रेम, आधार आणि साथ दिल्यानंतरही जेव्हा त्या व्यक्तीकडून अपमानास्पद वागणूक मिळते, तेव्हा करुणा मुंडे यांचा संताप आणि वेदना दोन्ही समजण्यासारखे आहेत.
या प्रकरणाकडे केवळ वैयक्तिक भांडण म्हणून न पाहता, राजकीय आणि सामाजिकदृष्ट्या त्यातील गंभीर पैलू लक्षात घेऊन योग्य ती चौकशी होणे गरजेचे आहे.
धनंजय मुंडे आणि करुणा मुंडे यांच्यातील वैवाहिक वाद दिवसेंदिवस गुंतागुंतीचा होत चालला आहे. करुणा मुंडे स्वतःला धनंजय मुंडे यांची कायदेशीर पत्नी असल्याचं सांगतात आणि ते सिद्ध करण्यासाठी त्यांनी न्यायालयात लढा सुरू केला आहे. दुसरीकडे, धनंजय मुंडे या नात्याला कायदेशीर वैवाहिक संबंध न मानता, आम्ही केवळ लिव्ह-इन रिलेशनशिप मध्ये होतो, असा दावा करतात.
हेही वाचा:-👇
Parents Protection Law: ज्येष्ठ नागरिकांना दिलासा, मुलांनी घराबाहेर काढल्यास जिल्हाधिकाऱ्यांकडून मदत
या प्रकरणातील गुंतागुंत अधिक वाढते जेव्हा न्यायालयाने करुणा मुंडेंच्या बाजूने निकाल दिला. वांद्रे कोर्टाने धनंजय मुंडेंना दरमहा दोन लाख रुपये पोटगी देण्याचे आदेश दिले होते, ज्यामुळे करुणा मुंडेंच्या पत्नी असल्याचा मुद्दा अधिक ठोस झाला. मात्र, या निर्णयाविरोधात धनंजय मुंडेंनी उच्च न्यायालयात आव्हान दिलं आहे.
करुणा मुंडे यांचा दावा आहे की, त्यांना नव्हे फक्त पत्नी म्हणून मान्यता हवी आहे, तर मुलं आणि स्वतःचा योग्य हक्क मिळावा यासाठी ते ९ लाख रुपयांच्या पोटगीसाठी आग्रही आहेत. विशेष म्हणजे, धनंजय मुंडेंना करुणा मुंडेंपासून झालेली दोन मुलं मान्य आहेत, पण पत्नी म्हणून करुणा मुंडेंना मान्यता देण्यास ते नकार देत आहेत.
या वादातून समाजासमोर एक मोठा प्रश्न उभा राहतो — एकाच व्यक्तीकडून नातं मान्य करणं पण त्या नात्याची कायदेशीर जबाबदारी न स्वीकारणं, हे नैतिकदृष्ट्या कितपत योग्य आहे? करुणा मुंडेंचा हा लढा केवळ वैयक्तिक न्यायासाठी नाही, तर अशा अनेक महिलांसाठी उदाहरण बनू शकतो, ज्या नात्यांच्या सावलीत राहूनही त्यांची ओळख आणि अधिकारासाठी लढा देत आहेत.
हेही वाचा:-👇
राज ठाकरे मराठी आंदोलन मागे घेतलं! सरकारच्या एका हालचालीनं उलटलं चित्र
निष्कर्ष:
या संपूर्ण प्रकरणातून स्पष्ट होतं की, करुणा मुंडेंचा संघर्ष केवळ एका वैयक्तिक नात्यापुरता मर्यादित नाही, तर तो एका महिलेला न्याय मिळवून देणाऱ्या लढ्याचं प्रतीक आहे.
पत्नी म्हणून हक्काची ओळख, मुलांची जबाबदारी आणि कायदेशीर अधिकार मिळावेत यासाठी त्यांनी घेतलेली न्यायालयीन पायपीट समाजातील अनेक महिलांसाठी प्रेरणादायी ठरू शकते. संबंध स्वीकारून जबाबदारी न स्वीकारणाऱ्या प्रवृत्तींना हा लढा एक ठोस उत्तर आहे.